معرفی نژاد شتلند شیپداگ

نژاد شتلند شیپداگ | Shetland Sheepdog

سگ نژاد شتلند شیپداگ در جزایر شتلند سواحل اسکاتلند در مزارع برای نگه داشتن پرندگان و گوسفندان بیرون از مزارع کشاورزان و بعنوان سگ گله استفاده می شده است. امروزه آنها همراهان بسیار عالی برای خانواده و ستاره های بزرگی در زمینه ورزشهای مربوط به سگها هستند.

 

آمار حیاتی نژاد شتلند شیپداگ | Shetland Sheepdog

دسته بندی نژاد: سگهای گله

قد: ۳۳ تا ۴۱ سانتی متر

وزن: از ۹ کیلوگرم به بالا

طول عمر: ۱۲ تا ۱۵ سال

 

نکات برجسته نژاد شتلند شیپداگ | Shetland Sheepdog

  • بسیاری از شتلند ها بسیار پر سروصدا هستند و با صدای بلندی پارس می کنند. برای اینکه روابط دوستانه تان را با همسایه حفظ کنید باید از سنین پایین به او آموزش دهید تا با فرمان شما دست از پارس کردن بردارد.
  • انتظار ریزش موی فراوان را در فصل بهار و در بعضی از مواقع دیگر سال از سگ شتلند شیپداگ داشته باشید.
  • شتلندها بسیار باهوش هستند و دوست دارند همیشه کاری برای انجام دادن داشته باشند. آنها ممکن است لجبازی کنند. آموزش را برای او سرگرم کننده کنید تا آنچه را که می خواهید انجام دهد.
  • شتلندها انرژی زیادی دارند و نیاز به دویدن دارند. آنها در فعالیتهای چابکی و بازیهایی مثل فلایبال و جاهایی که نیاز به هردو فعالیت ذهنی و فیزیکی باشد بسیار خوب عمل می کنند.
  • برای داشتن یک توله سگ سالم، هرگز از پرورش دهندگان نامعتبر یا مغازه هایی که حیوانات خانگی میفروشند خریداری نکنید. بدنبال پرورش دهنده ای باشید که تمامی آزمایشات مربوط به سگها را در زمینه بیماریهای ژنتیکی انجام داده باشد و سگهایی که مزاج سالم داشته باشند.

 

وزن و اندازه نژاد شتلند شیپداگ | Shetland Sheepdog

وزن در نرها: (۱۰-۱۸) کیلوگرم، در ماده ها: (۱۰-۱۸) کیلوگرم.

قد در نرها: (۳۳-۴۱) سانتی متر، در ماده ها: (۳۳-۴۱) سانتی متر.

 

شخصیت نژاد شتلند شیپداگ | Shetland Sheepdog

شتلندها وفادار، مهربان و حساس هستند. ابعاد شخصیتی این نژاد بسیار گسترده است، از خشونت، پرخاشگری و بی ادبی گرفته تا آرام بودن، متانت و گوشه گیری.

محافظه کاری شتلندها نسبت به غریبه ها موضوع بسیار عادی است. اما شاید اینطور بنظر برسد که این سگ بیش از اندازه ترسو یا عصبی است. اما آنها با افرادی که با مهربانی کنارشان بنشینند دوست می شوند و خوشحال خواهند بود.

با توجه به شخصیتشان، شتلندها دوست دارند که دائما همراه صاحبانشان باشند و در طول روز بدنبال آنها از اتاقی به اتاق دیگر بروند.

مانند هرسگی این نژاد هم نیاز دارند که خیلی زود روابط اجتماعی را شروع کنند، با افراد مختلف، مناظر، صداها و تجربیات گوناگون زمانی که خیلی جوان هستند مواجه شوند. این روند به شما این اطمینان را میدهد که سگتان به سمت تبدیل شدن به یک سگ همراه و اهل گردش رشد می کند.

 

مشکلات و سلامتی نژاد شتلند شیپداگ | Shetland Sheepdog

نژاد شتلند شیپداگ عموما سگهای سالمی هستند؛ اما مثل تمام نژادها آنها هم مستعد ابتلا به برخی از بیماریها هستند. ممکن است که همه شتلندها همه این بیماریها را نگیرند اما اگر شما از این نژاد مراقبت میکنید مهم است که نسبت به آنها آگاهی داشته باشید.

اگرشما یک توله سگ خریدید پرورش دهنده ای را پیدا کنید که گواهی عدم سوء پیشینه سلامت برای هردو پدر و مادر توله سگ را به شما نشان دهد. گواهی عدم سوء پیشینه سلامت ثابت میکند که یک سگ برای یک بیماری خاص آزمایش شده است.

از آنجائیکه برخی مشکلات سلامتی با قبل از بلوغ کامل سگ بروز نمی کند، بنابراین برای سگهای کمتر از ۲ سال گواهی سلامتی صادر نمی شود. بنابراین شما باید پرورش دهنده ای را پیدا کنید که سگ از قبل از سن ۲ تا ۳ سالگی پرورش داده باشد. در زیر برخی از مشکلات سلامتی که ممکن است شتلند شیپداگ به آنها دچار شود را می بینید.

  • کم کاری تیروئید: این بیماری زمانی اتفاق می افتد که بدن قادر به حفظ سطح کافی از هورمون تیروئید نیست. علائم آن شامل افزایش وزن، نازک شدن پوشش بدن، خشکی پوست، کاهش ضربان قلب و حساسیت به سرما است. کم کاری تیروئید یک بیماری پیشرونده است اگر شما متوجه هر یک از این علائم شدید باید به دامپزشک مراجعه کنید. این بیماری براحتی با مصرف روزانه دارو تحت کنترل خواهد بود و این درمان باید در تمام طول زندگی سگ ادامه پیدا کند.
  • ناهنجاری چشم در سگهای گله اسکاتلندی (CEA): یک بیماری مادرزادی است که ممکن است در برخی از سگها منجر به نابینایی شود. این بیماری معمولا در زمان ۲ سالگی در سگها رخ می دهد که چشم پزشک دامپزشکی می تواند آنرا تشخیص دهد. معمولا هر دو چشم تحت تاثیر قرار می گیرند، اما نه با یک درجه. سگهایی که این بیماری را درجه خفیف دارند معمولا حیوانات خانگی خوبی هستند و اغلب هم بینایی خود را از دست نمی دهند. هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما سگهای نابینا با کمک از دیگر حواسشان براحتی می توانند زندگی کنند. بخاطر داشته باشید که این بیماری یک ناهنجاری ژنتیکی است، و پرورش دهندگان باید به این موضوع دقت داشته باشند. در ضمن عقیم کردن سگ مبتلا برای جلوگیری از مبتلا شدن نسل بعد نیز بسیار مهم است.
  • بیماری ون ویلبراند: این بیماری ممکن است هم در سگ و هم در انسان دیده شود. در این فرآیند طی کاهش فاکتور ون ویلبراند در خون، لختگی ایجاد میشود. سگهای مبتلا به این بیماری نشانه هایی مانند، خونریزی بینی، خونریزی لثه، خونریزی های طولانی مدت بعد از عمل جراحی یا خونریزی طولانی مدت بعد از زایمان را دارند. گاهی اوقات خون در مدفوع دیده میشود. با این حال میتوان آن را با سوزاندن یا بخیه زدن محل آسیب دیده یا تزرق فاکتور ون ویلبراند به خون قبل از عمل جراحی یا حذف برخی از داروها کنترل کرد.
  • دیسپلازی مفصل ران: یک بیماری وراثتی است که در آن استخوان ران به خوبی به مفصل ران متصل نمی شود. بعضی از سگهای مبتلا به این بیماری ممکن است در ناحیه لگن، یک پا یا هردو پای عقب دچار درد شوند؛ اما در عین حال ممکن است که شما متوجه هیچ گونه ناراحتی در یک سگ مبتلا به دیسپلازی ران نشوید. باتوجه به سن سگ ممکن است دچار ورم مفاصل شود. غربالگری اشعه X برای دیسپلازی ران توسط بنیاد ارتوپدی حیوانات یا برنامه بهبود ران دانشگاه پنسیلوانیا pennHIP انجام میشود. اگر شما در حال خرید توله سگ هستید حتما از پرورش دهنده آن سوال کنید که آیا آزمایشات مربوط به این بیماری برروی پدر و مادر آن سگ انجام شده است یا خیر و از عاری بودن هرگونه مشکلی مطمئن شوید. دیسپلازی ران یک بیماری وراثتی است اما ممکن است تحت عوامل محیطی مانند رژیم غذایی پرکالری یا صدمات وارده بر اثر پریدن و افتادن برروی سطوح نیز ایجاد شده باشد.
  • درماتومیوزیت: یک اختلال پوستی است که منجر به جراحات پوستی شده و در موارد شدید بر روی عضلات هم تاثیر می گذارد. این بیماری در درجه اول بر روی سگهای نژاد کولی و شتلند شیپداگ ها تاثیر می گذارد، هرچند که در سگهای نژادهای دیگر هم دیده شده است. برخی از سگها هرگز هیچ علائمی از این بیماری را بروز نمی دهند، اما آنرا به فرزاندانشان منتقل می کنند. علائم این بیماری متنوع هستند. جراحات و ضایعات پوستی ممکن است روی سر، گوشها و پاهای جلویی ظاهر شوند. ممکن است که سگ با از دست دادن موهایش بصورت گسترده مواجه شود، یا بر روی صورت، گوشها، روی پاها و نوک دم دچار زخم شود. تنها راه تشخیص آن بیوپسی پوست و مورد آزمایش قرار دادن آن است.

 

مراقبت از نژاد شتلند شیپداگ | Shetland Sheepdog

اگرچه شتلندها طوری پرورش یافته اند که در برابر شرایط سخت آب و هوایی مقاوم هستند، اما بدلیل عشق زیادشان به مردم باید در داخل خانه زندگی کنند و همراه بخشی از اعضای خانواده باشند.

اگرچه آنها در داخل خانه نسبتا غیر فعال هستند، اما بعنوان سگ مزرعه پرورش داده شده اند و باید کار و فعالیت کافی داشته باشند. آنها از رفتن به پیاده روی و بازی کردن با بچه همچنین از دویدن اطراف میز ناهارخوری لذت می برند.

بدلیل اندازه کوچکشان، شتلندها گزینه خوبی برای زندگی در آپارتمان هستند، البته به شرطی که صاحبانشان متعهد شوند که یک برنامه پیاده روی روزانه زمان بندی شده را برایشان فراهم کنند و به آنها برای پارس نکردن زیاد آموزش دهند.

شتلندها ممکن است احساساتشان براحتی با رفتارهای خشن صدمه ببنید. هرگز بر سر او فریاد نکشید. بهتر است به او با استفاده از روشهای مثبت مانند تشویق، بازی و غذاهای تشویقی آموزش دهید.

سعی کنید که آموزش را برایش سرگرم کننده و جالب جلوه دهید. اگر تمرینی را برای بار اول بدرستی انجام دهند برای تکرارش ممکن است براحتی خسته و بی حوصله شوند.

 

تغذیه نژاد شتلند شیپداگ | Shetland Sheepdog

میزان توصیه شده روزانه: ۳/۴ تا ۲ پیمانه غذای خشک با کیفیت که به دو وعده غذایی تقسیم شود.

اگر مطمئن نیستید که اضافه وزن دارد او را با چشم و دستتان آزماش کنید. اول نگاه کردن به او. شما باید قادر باشید کمر او را ببینید. سپس دست خود را بر پشتش و شستها را در امتداد ستون فقرات قرار دهید با انگشتها رو به پائین بکشید شما باید بدون وارد کردن فشار زیاد قادر به لمس دنده ها باشید. اگر نتوانستید او نیاز به کم کردن غذا و افزایش دادن فعالیتش دارد.

توجه: مقدار غذایی که سگ بالغ شما میخورد بستگی به اندازه سن، ساختار، سوخت وساز و سطع فعالیتهای او دارد. سگها هم مثل انسانها شخصیتهای حقیقی هستند ونیاز های غذایی همه آنها مثل هم نیست کیفیت غذای سگ نیز متفاوت است. شما بهتر است غذای مغذی تری به سگ بدهید تااینکه ظرف غذای او را چندین بار پر کنید.

 

آراستن نژاد شتلند شیپداگ | Shetland Sheepdog

شتلندها یک پوشش دو لایه دارند. لایه زیرین کوتاه و متراکم است و لایه بالایی بلندتر وسختتر است. موهای روی سر، گوشها و پاها صاف و نرم هستند و موهای اطراف گردن و روی سینه پرپشتند. پاها و دم نیز با موهایی مانند خز پوشیده شده اند.

شما سه رنگ اصلی می توانید در این نژاد ببینید، که همگی با لکه هایی به رنگ سفید و یا قهوه ای مایل به زرد همراه هستند:

  • سیاه سموری، که از طلایی به سمت ماهاگونی کشیده می شود
  • مشکی
  • آبی مرل (آبی – خاکستری همراه با سیاه)

از شتلندی که بیش از ۵۰% رنگ سفید یا خال روی پوششش داشته باشد برای مسابقات و نمایشهای حلقه استفاده نمی کنند، اما رنگ سگ هیچ تاثیری برروی توانایی او برای اینکه یک همراه فوق العاده باشد ندارد.

شما باید توجه ویژه ای به موهای پشت گوش داشته باشید، زیرا براحتی درهم برهم می شوند.

پوشش زیبای شتلند شیپداگ به حداقل هفته ای یکبار شانه زندن با یک شانه مویی نیاز دارد. البته در فصل ریزش مو باید بیش از این مقدار او را شانه بزنید. هرگز زمانی که پوشش او خشک است اقدام به شانه زدن نکنید. قبل از شانه زدن از یک اسپری استفاده کنید تا به موهایش آسیبی وارد نشود.

نرها و ماده های عقیم بطور کلی یکبار در سال ریزش مو دارند، در حالیکه ماده هایی که عقیم نشده باشند دو بار در سال دو ماه قبل از دوره جفت گیری موهایشان می ریزد.

دندانهایش را ۲ تا ۳ بار در هفته مسواک بزنید تا از تجمع جرم و باکتری در داخل دهان جلوگیری کنید. مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماریهای لثه و بوی بد دهان بهتر است.

اگر قادر به شنیدن صدای ناخنهایش برروی زمین هستید، آنها را کوتاه کنید. یک بار یا ۲ بار در ماه کافی است. این کار از صدمه خوردن شما زمانی که او با اشتیاق برای خوشامد گویی به سمتتان می آید جلوگیری میکند.

نظافت را از زمانی که یک توله است شروع کنید. سگها در مورد پاهایشان حساس هستند، پنجه ها را بطور مرتب بررسی کنید.

همانطور که شما سگ را آراسته و نظافت میکنید او را از لحاظ زخم، خارش یا علائم عفونت میل قرمزی، حساسیت به لمس یا التهاب بر روی پوست، بینی، دهان و چشم بررسی کنید، که قرمزی یا هیچ گونه ترحشی نداشته باشد.

 

میزان سازگاری نژاد شتلند شیپداگ | Shetland Sheepdog با کودکان و حیوانات خانگی دیگر

شتلندها همراهان بسیار خوبی برای خانواده هستند، بخصوص زمانی که با همراه با بچه ها بزرگ می شوند، بچه هایی که بخوبی مسئولیت در برابر سگها و چگونگی رفتار با حیوانات را می دانند.

بطوریکه گفته شد شما همیشه باید به کودکانتان در مورد تعاملاتشان با سگها و نحوه لمس کردن آنان آموزش دهید؛ شما باید همیشه برروی رفتار کودک و سگتان باهم نظارت داشته باشید تا از هرگونه آسیبی از سوی هر دو طرف جلوگیری کنید. یک سگ هر چقدر هم که مهربان باشد نباید با یک کودک خردسال تنها رها شود.

شتلند ها از سگهای نژاد متفاوت کناره گیری می کند. آنها سازگاری خوبی با گربه ها دارند و می خواهند که از گربه ها مانند یک گله مراقبت کنند.

 

محل نگهداری نژاد شتلند شیپداگ | Shetland Sheepdog

این نژاد برای نگهداری در آپارتمان مناسب نیست زیرا نیاز به حداقل یک حیاط کوچک دارد تا بتواند فعالیت بدنی و ورزشی را در طول روز انجام دهد. همچنین علاقه زیادی به دویدن در فضای آزاد دارد و اگر در محیط باز قرار نگیرد، کلافه و غیر قابل کنترل می شود.

منبع: پرشین پت مگ

1/5 - (1 امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *